Mijn eerste zelfgemaakt krans.

Ik had me voorgenomen om eens lekker een dagje te gaan borduren. Maar Tom had het anders bedacht. Toen we vanmorgen uit geweest waren klom hij meteen op mijn plekje op de bank. Dat doet hij elke dag en dat vind ik niet erg omdat ik dan in alle rust de boel aan kant kan maken.Meestal staat hij niet lang daarna op en gaat ergens anders liggen. Maar vandaag niet."Nou ja" dacht ik,"dan pik ik straks mijn plekje wel terug na de middag wandeling. Als we binnen komen krijgt hij twee snoepjes en breng ik hem zijn bak water {zo verwent is hij dus }Toen ik terug kwam vanuit de keuken....Drie keer raden. Ja,hoor Tom lag weer op mijn plekje.En omdat ik niet echt stil kan zitten ben ik maar aan de freubel gegaan. Met deze krans als resultaat. En Tom?. Die ligt weer op mijn plek.Ach ja, morgen weer een dag zullen we maar zeggen.

Dit schilderij heb ik gekregen.

Dit mooie schilderij heb ik gekregen van een hele goede vriend van ons. Er zit een verhaal aan vast.Voordat we in 1995 een winkelpand huurden hebben we eerst een poosje op de markt gestaan met kruissteek artikelen. Garen,boekjes,lapjes stof en wat pakketten. Dit schilderij was zo,n pakket.De boekjes en pakketten inporteerden we zelf rechtstreeks van uit Amerika. Na korte tijd huurden we een pand en begonnen we onze winkel."De Gouden Borduurnaald". Dit pakket hadden we nog en omdat het een crewel pakket was,{ crewel,dat zijn meerdere technieken } raakten we dat niet kwijt. De moeder van mijn zwager was een keer bij ons in de winkel gekomen en wilde graag wat voor ons maken voor in de winkel. En zij vond dit pakket erg mooi. Ze nam het mee en had het vrij snel klaar. We hebben het ingelijst en het heeft een mooie plek bij de kassa gekregen. Mijn zus en zwager hielpen nog wel eens in de winkel en toen we de winkel moesten sluiten vanwege het feit dat Jonathan invalide werd,gaf ik mijn zus de eerste keus van wat ze graag als aandenken wilde hebben. En ze koos dit schilderij. Na een paar jaar heeft ze het aan onze goede vriend gegeven en hij heeft het jaren aan de muur gehad. Nu gaat hij verhuizen binnenkort en hij vroeg of ik iets wilde hebben van hem als aandenken. Dit schilderij wilde ik graag hebben. Vanmiddag nam hij het mee en ik heb het een heel mooi plekje boven de deur gegeven,zodat ik er altijd naar kan kijken.

Erik als machinist.

Erik is bezig met een opleiding tot machinist. En daar zijn we zo apetrots op. Vooral omdat hij een lichte vorm van autisme heeft.Hij is al conducteur bij de VSM,{ Veluwse Stoomtrein Maatschappij}maar de "echte" trein was altijd al zijn droom.Dat wist hij al toen hij een mannetje van vier was. Hij loopt op dit moment stage en mocht direkt de eerste werkdag al met de trein van Nijmegen naar Venlo rijden. Nu rijdt hij het hele traject Nijmegen-Roermond.Vandaag zouden ze met de trein naar Zevenaar rijden.En toevallig wonen we zo dicht langs het spoor,dat de trein bijna door onze achtertuin rijd.Afgelopen zondag zijn we naar het rangeerterrein gelopen om te kijken hoe we de mooiste foto,s konden maken. En dat is gelukt. Ik zag Erik de trein besturen en dat maakt je als moeder zo super trots. Hij doet er zelf redelijk laconiek over,maar hij vind het wel heel geweldig. Erik is "het" voorbeeld van hoe je een droom waar maakt.

Gedicht "Mijn hond"

Hij is mijn vriend,mijn kameraadje.
Mijn trouwe viervoeter,mijn maatje.
Hij is lief,aanhankelijk en trouw.
In zijn prachtige ogen lees ik:"Baas,ik hoor bij jou".
Hij is vriendelijk en aardig voor iedereen.
Dat is mijn hond,zo is er maar "een".

Dit gedicht heb ik een paar jaar geleden geschreven voor Tom.
Hij is inmiddels stekeblind,maar zoooooooooooo lief.

Mijn beren

Dit is een gedeelte van mijn berenverzameling. Mijn andere beren heb ik verdeeld over mijn hobby kamers/slaapkamer. Een paar weken geleden hebben we voor de grap alleen mijn pluche beren geteld.Een goede vriend,Donald { met dt } zoals hij zelf zegt,was bij ons op bezoek en was benieuwd hoeveel beren we in de woonkamer hebben. We hebben 129 pluche beren geteld,maar als ik mijn andere beren meetel kom ik op 300 stuks. Dit is mijn oudste beer. Die kreeg ik van mijn oma op de dag dat ik geboren werd. Hij is nu al 54 jaar oud.Oma leeft allang niet meer,maar deze beer is me heel dierbaar.

Vogelhuisje

Terwijl ik aan het bedenken was met welk borduurtje ik wil gaan beginnen voor mijn web shop,was ik een beetje aan het freubelen geslagen. De bloem heb ik gemaakt van servetten en het vogelhuisje komt uit een pakketje van 12 die je zelf kunt vouwen. Even in de klimop gehangen voor een mooie achtergrond.

De aapjes zijn ook klaar

De aapjes zitten nu ook op de lap. Het word al echt een gezellige beestenbende.

Picknick

Dit mooie kussentje heb ik gekregen van een hele lieve vriendin. En omdat het zonnetje lekker schijnt dacht ik aan een gezellige picknick. Wie schuift er aan?